Bractwo Yokai - Rozdział IV

Powoli otworzył oczy i zrobił to tylko na chwilę, by ponownie zapaść w głęboki sen. W oddali jeszcze przez moment docierały do niego ciche rozmowy, pojękiwania i gniewne warknięcia.

Nie potrafił się skupić na niczym innym, a w głowie miał tylko obraz siebie samego – wspomnienie, w którym, jak szmaciana kukła, upada na ziemię, wymiotując pieniącą się krew. Jakby w efekcie różnorakich procesów chemicznych dochodziło do eksplozji komórek w jego ciele, jakby sam się niszczył od środka.